Τρέχα ψυχή μου!! Πέρασε πόλεις και βουνά, βροχές και καταιγίδες. Των αγνώστων!
Πέρνα καλώδια, γράμματα, λέξεις και φώτα. Μα μην κοιτάξεις πίσω. Τινάξου σαν ρεύμα ηλεκτρικό πέρα από εμπόδια και βράχους. Και γνώρισε το πιο ωραίο φως. Χάσε το δρόμο σου χίλιες φορές, μα μόνο έτσι θα τον βρεις!
Το πιο ωραίο φως που σου 'μαθε να φωτίζεις τις γωνιές της ψυχής σου με όλη την λάμψη.
Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009
®OxYbaR*
*E poi ci troveremo come le stars
a bere del whisky al Roxy bar
oppure non c’incontreremo mai
ognuno a rincorrere i suoi guai
ognuno col suo viaggio
ognuno diverso
e ognuno in fondo perso dentro i fatti suoi
1 σχόλιο:
Ανώνυμος
είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου