Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2005

φθινόπωρο

Φθινοπώριασε στη μικρή πολιτεία.
Και τα θαλασσοπούλια ψάχνουν τροφή στην προβλήτα του λιμανιού, με κίνδυνο να καταποντιστούν από τα κύματα.
Και γυρίσαμε και τα ρολόγια μια ώρα πίσω. Πάντα αυτή η διαδικασία είχε μεταφυσικές προεκτάσεις για μένα. Μια φορά είχα ξενυχτήσει για να ακούσω το ραδιόφωνο πώς θα εκφωνούσε την "ώρα Ελλάδος".
Πού πάει αυτή η ώρα;
Άλλες φορές τα γυρίζα σταδιακά. Όποτε περνούσα μπροστά από ένα ρολόι που πήγαινε λάθος το γύριζα στην κανονική ώρα με την υπόσχεση στον εαυτό μου να κατορθώσω, επιτέλους, να κάνω καλή χρήση του χρόνου.
Στις αλλαγές ώρας που δεν έχω πολλή όρεξη περνάει καιρός. Δε βαριέσαι; Έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω. Υπάρχουν φορές που άφησα παραπονεμένα τα ρολόγια στην "παλιά" μέχρι να επανέλθει από μόνη της, όπως κάτι ηλικιωμένες γειτόνισσές μου όταν ήμουν μικρός."Τι ώρα είναι; " "Δώδεκα"."Με την παλιά ή με την καινούργια;"
Σήμερα ξύπνησα αισιόδοξος με το ζήτημα.
Το άκουσα στην τηλεόραση και σηκώθηκα και γύρισα όλα τα ρολόγια πίσω. Μετά υποσχέθηκα στον εαυτό μου να έχω καλύτερη σχέση με το χρόνο. Τώρα που είναι είναι και ευνοϊκές οι συγκυρίες...
Κέρδισα μια ώρα! Κέρδισα μια ώρα!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

wraia foto! bravo, bravo