Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2003

Αγγέλα

(Δημοσίευση στα «Καθημερινά» της εφημερίδας «Ρεθεμνιώτικα Νέα», Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2003):
Η Αγγέλα κάνει πλουσιότερα τα «Ρ.Ν.» και το Ρέθυμνο.
Η σημερινή αναφορά της στήλης μου στην συνεργάτιδα της εφημερίδας μας Αγγέλα Αρμπελάεθ.
Ή για να το γράψω σωστότερα, η στήλη των «Καθημερινών» θα παραχωρήσει σήμερα το μικρό οικοπεδάκι της σε δυο διακεκριμένους επιστήμονες να μιλήσουν γι’αυτήν. Στον πανεπιστημιακό κ. Μιχάλη Πασχάλη και το νέο δικηγόρο Πολυχρόνη Αγγελιδάκη να μας πουν τη γνώμη τους για την Αγγέλα μας. (…)

Κε Διευθυντά,
Είναι γνωστή η παλιά δημοσιογραφική συνταγή που προβλέπει ότι ένα ξένο μάτι είναι πάντα το ιδανικότερο για να περιγράψει, να εξιστορήσει, με λίγα λόγια να «φωτογραφήσει» έναν τόπο, πριν γίνει ένα με αυτόν. Και Σας αξίζουν συγχαρητήρια για την επιλογή Σας να αναθέσετε στην Ανχέλα Αρμπελάεθ το καθήκον να περιγράφει καθημερινά με το φακό της το Ρέθυμνο.
Από τη μακρινή Κολομβία ορμώμενη, με σπουδές στην πατρίδα της αλλά και στη Ρωσία και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης πάνω στην ιστορία της τέχνης, μια πολίτης του κόσμου, η Ανχέλα, μπολιασμένη με την καλλιτεχνική ευαισθησία των συμπατριωτών της Γκαμπριέλε Γκαρσία Μάρκες και Φερνάντο Μποτέρο, έχει το ταλέντο να συλλαμβάνει με το φακό της τον παλμό και να καταγράφει κάθε δρώμενο της πόλης με τον πιο πρωτότυπο τρόπο. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι χαρακτηριστικοί τύποι της πόλης, μια ξεχασμένη γωνιά του Ρεθύμνου, ένα στιγμιότυπο από την αγορά ή ένα όμορφο λουλούδι σε ένα παρτέρι του Δήμου, όλα μετουσιώνονται σε είδηση και παρελαύνουν κάθε πρωί στα φύλλα της εφημερίδας, λες και είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν πόσο έχουμε παραγκωνίσει να απολαμβάνουμε τα απλά πράγματα της καθημερινότητας.
Ποτέ δεν διαπίστωσα αν είναι αεικίνητη και πανταχού παρούσα από το δημοσιογραφικό της καθήκον ή από την αγάπη της για τη ζωή, από την εσωτερική της ανάγκη να ανακαλύπτει κάθε όμορφο και να το αναδεικνύει. Το σίγουρο είναι ότι η στήλη της είναι μια βιτρίνα του Ρεθύμνου, ένας φακός που, με την ματιά ενός προσεκτικού παρατηρητή, προβληματίζει, διδάσκει και περισσότερο καταγράφει την αισιόδοξη πλευρά της πόλης. Άλλωστε ο σκοπός μιας εφημερίδας είναι αυτός, να καταγράφει τον παλμό ενός τόπου, στα καλά και στα άσχημα.
Εύχομαι να υπερπηδήσει σύντομα τα γραφειοκρατικά γρανάζια που προέκυψαν με την άδεια παραμονής της στην πατρίδα μας, ώστε, με την ευαισθησία και την καλλιέργεια που τη διακρίνουν, να είναι σε θέση να μας περιγράφει καθημερινά την πόλη μας για πολύ καιρό ακόμα.
Με κάθε τιμή,
Πολυχρόνης Αγγελιδάκης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Gracias por pensar de esta manera sobre m?. Ciao