Τρέχα ψυχή μου!! Πέρασε πόλεις και βουνά, βροχές και καταιγίδες. Των αγνώστων!
Πέρνα καλώδια, γράμματα, λέξεις και φώτα. Μα μην κοιτάξεις πίσω. Τινάξου σαν ρεύμα ηλεκτρικό πέρα από εμπόδια και βράχους. Και γνώρισε το πιο ωραίο φως. Χάσε το δρόμο σου χίλιες φορές, μα μόνο έτσι θα τον βρεις!
Το πιο ωραίο φως που σου 'μαθε να φωτίζεις τις γωνιές της ψυχής σου με όλη την λάμψη.
6 σχόλια:
simera mou fanike gia prwti fora oti plisiazei i anoiksi gia ta kala! Kairo eixe na kanei tetoio wraio kairo
Μοιάζει με άνοιξη στη Τοσκάνη! Μπράβο Πολυχρόνη! Μαγική φωτογραφία!
είναι αληθινή άνοιξη αυτό που μας δείχνεις.
καλό
και μπήκε με χαρά! Υπέροχη η σύνθεση της φωτογραφίας.
Από πού η φωτογραφία;!
Από το παράθυρο ενός ερειπωμένου σπιτιού σto χωριό Αχλαδές του Ρεθύμνου, gelial
(δε χρειάστηκε να πάω στην Τοσκάνη...)
Δημοσίευση σχολίου